Τον τελευταίο καιρό ακούω συχνά μια έντονη κριτική γύρω από τους νέους.
Οι νέοι βαριούνται διαρκώς, ζουν στον κόσμο τους, δεν ενδιαφέρονται για τα κοινά και για τις εξελίξεις στην κοινωνία, δεν έχουν στόχους και άλλα πολλά φαίνεται να λέγονται ευρέως από τους μεγάλους και καταξιωμένους. . .
Απέναντι σε αυτή τη στάση δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι διαχρονικά οι νέοι πάντα αποτελούσαν σημείο αρνητικής κριτικής. Κατά την άποψη όμως του γράφοντος δε πρέπει να αγνοούνται κάποια εγγενή χαρακτηριστικά των νέων και γενικότερα της εποχής μας προτού κανείς καταφέρεται με ευκολία εναντίον τους.