Ποίημα

ΔΙΑΦΑΝΟ ΕΣΩΡΟΥΧΟ

(2009)

Θέλησα να κρύψω το κορμί μου

κάτω απ’ το σεντόνι ενός λεξηφάσματος·

και τη σκέψη μου μέσα στο πανωφόρι ενός λεξηπεδίου.

Μα είναι αδύνατο να κρυφτείς στο φως·

ας είναι και σέλαος·

θα σε προδώσει ο κραδασμός κι’ το ανεπαίσθητο ρίγος·

το ρίγος κι ο κραδασμός

ο συνδέων την ύπαρξή σου

με την πραγματική ηχολέξη·

αυτή που θα εκφέρεις·

γιατί αυτός ο κραδασμός κι’ αυτό το ρίγος

είναι το διάφανο έσω φως,

που ντύνει, διάφανο εσώρουχο,

φωτίζοντας, την ψυχή σου!

 

Ιωάννης Παναγάκος

Άνχης (ΠΖ) ε.α. – Σ.Σ.Ε./1971